zondag 12 juni 2016

Een Wolfke en wat Suzannekes

EINDELIJK... eindelijk nog eens tijd en energie om te bloggen! Het energiepeil stond de laatste maanden op een serieus laag pitje maar stilletjes aan geraakt het peil voller en voller :-)
Een kleine verandering in mijn levensstijl en daardoor is de futloosheid wat minder. Een beetje meer beweging en wat gezonder eten, het doet wat met een mens.
Ik heb mezelf dan ook nog een stamp onder mijn gat gegeven om terug achter mijn machien te kruipen.

Eerst werd Rik zijn kleerkast onder handen genomen en het was duidelijk dat de zoon wat zomerpyjama's kon gebruiken. En hét pyjama patroon van de moment is toch wel de Wolf van Zonen09 dus die kocht ik dan bij Den Depot en ging ik aan de slag. Ik had hier en daar al gelezen dat de maten wat kleiner uitvallen dus nam ik een goed passende pyjama en legde die op het patroon. Als bovenstuk nam ik de 128 en als broekmaat een 110. Maar ik moet zeggen, de pyjama zit ruim. Vooral de broek is nogal lang, ik denk dat een 104 ook nog wel had gepast. Dus qua broekmaat kan ik zijn gewone confectiemaat nemen de volgende keer. Maar zo ne pyjama, dat mag wat losser zitten eh?
Ik koos voor de simpele broek zonder zakken enzo en als bovenstuk de t-shirt maar wel met de flapjes omdat ik toch een klein accentje wou.
De stofjes komen deze keer allemaal van De stoffenstraat, want daar liet ik mij een beetje gaan tijdens hun stockverkoop :-)
Ik nam redelijk wat foto's want Rik was in een fotobui ;-)  Enja, soms ben ik gewoon tot over mijn oren verliefd op mijn eigen zoon :-)

 



Ik maakte ook nog twee Suzannekes, want vestjes, dat kun je nooit genoeg hebben :-) Het patroon is echt helemaal mijn ding, simpel en zo leuk en mooi om aan te doen. Mijn moeder zei "ooh, zo wil ik er ook wel eentje, gemakkelijk om rap bij aan te trekken" Dus de volwassene versie staat op mijn to-do lijst.
De eerste die ik maakte was de easy-peasy versie zonder boe of ba. Op anderhalf uur klaar en geslaagd....tot de dochter het aan deed :-/ "aaaauuww mamaaaa, dat prikt kei hard" "neeeen, die doe ik NIET aan"
Enja, ik stak zelf mijn armen in de mouwen en ik kon ze geen ongelijk geven, het prikte echt verschrikkelijk! Ik naaide het vestje in elkaar met de overlocksteek op mijn machien en ik denk dat het de combi van die steek en van de stof ( neopreen denk ik ) is dat dat prikkend effect geeft. Na wat denkwerk hoe ik dat ging oplossen koos ik voor een simpele optie. Ik maakte de overlocksteek los en naaide gewoon met een flauwe zigzag de mouwen terug vast. Dus nu is hij vanbinnen niet zo netjes afgewerkt aan de naden maar ze willen hem wel terug aandoen en dat is wat telt.
Het andere Suzanneke naaide ik ook met de overlocksteek en daar klaagt niemand van prikkende naden.
Al de stofjes komen van bij Den Depot. Dus nu heb ik eigenlijk drie DepotSuzannekes in huis ( de vorige omkeerbare versie was ook met stof van bij hun )
Zelf ben ik fan van beide versie's, maar die met de glitterbambi's heeft toch wel de voorkeur bij de dochters.
Ook nog mijn excuses voor de niet perfecte matchende kledijfoto's maar Roos had geen zin om zich '100000 keer' om te kleden ;-) Maar om model te spelen, daar staat ze altijd wel voor te springen, ze heeft niet voor niets Topmodel uitgekozen als haar droomjob tijdens een spreekbeurt :-)




Een leuke reactie is altijd fijn :-)